Lui oog

Amblyopie, beter bekend als een lui oog, treedt op wanneer er een gebrekkig gezichtsvermogen is in een oog omdat dit niet samenwerkt met de hersenen. De hersenen kunnen het beeld gaan negeren van het oog met amblyopie. Amblyopie treft normaal gesproken één oog – wat erin resulteert dat het oog met amblyopie wegkijkt van het andere en daardoor ‘lui’ lijkt. Het wordt vaak geassocieerd met strabismus of scheelzien, waarbij de ogen van een individu gericht lijken op twee verschillende punten in plaats van één.

Wat veroorzaakt een lui oog
Een lui oog kan het gevolg zijn van strabismus (scheelzien), verschil in bijziendheid of verziendheid tussen de ogen, evenals andere reeds bestaande oogaandoeningen zoals staar, ptosis (verzakking van het bovenste ooglid) en refractieve problemen. Over het algemeen, wanneer de ogen niet samenwerken om identieke beelden naar de hersenen te sturen. In geval van scheelzien, is er een oog dat off-focus is van het object dat de persoon probeert te zien. Het is de natuurlijke neiging van de hersenen om het off-focus beeld te negeren, waardoor het oog dat dit beeld produceert weinig wordt gebruikt en verzwakt. Na verloop van tijd kan dit verzwakte oog uit positie blijven, wat resulteert in een lui oog.

Symptomen van een lui oog
Amblyopie ontwikkelt zich vroeg, meestal vóór de leeftijd van 6 jaar. Symptomen zijn niet altijd duidelijk zichtbaar. Hoe eerder het wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe beter het is. Om deze reden is het raadzaam dat kinderen een volledig oogonderzoek krijgen als ze zes maanden oud zijn, en opnieuw als ze drie jaar zijn. Symptomen van een lui oog zijn onder meer:

  • Ogen die in verschillende richtingen wijzen (scheel zien)
  • Significante voorkeur voor één oog
  • Slecht dieptezicht
  • Slecht zicht in één oog

Behandeling van een lui oog
Met een vroege diagnose en behandeling kan beter zicht in een lui oog worden bereikt. Echter: in het ergste geval kan een onbehandeld oog functioneel blind blijven. Behandelingen van een lui oog zijn onder andere:

  • Afplakken of bedekken van het ‘goede’ oog: deze methode dwingt het zwakkere oog om harder te werken, wat op natuurlijke wijze haar vermogen versterkt om te bewegen en scherp te stellen.
  • Contactlenzen en bril: corrigeren het verschil van bijziendheid of verziendheid tussen de ogen.
  • Chirurgie: lijnt spieren in de ogen uit, een meer riskante optie dan andere vormen van behandeling.

Online Beratung - form

Online Beratung - page
TrustArc