Scheelzien

Bij scheelzien (of strabismus) zijn de ogen van een persoon niet in staat zich op hetzelfde moment op hetzelfde punt te richten. Ze lijken niet goed uitgelijnd of te wijzen in verschillende richtingen. Meestal is dit het gevolg van spierzwakte in een of beide ogen. Het zwakke oog zal naar de neus draaien en weg van het object waarop het wordt geacht te focussen. Het oog dat wegdraait van het object kan steeds hetzelfde oog zijn, of nu eens het ene en dan weer het andere oog. In de beginfase kan scheelzien desoriëntatie of dubbel zien veroorzaken, omdat de ogen niet op elkaar zijn afgestemd. Een jong kind met strabismus zal onbewust het beeld verwerpen van het verkeerd uitgelijnde oog. De zenuwverbindingen tussen oog en hersenen kunnen zich dan mogelijk niet verder ontwikkelen. Dit kan ertoe leiden dat het oog permanent wegdraait  – wat bekend is als amblyopie, of een lui oog. Scheelzien ontwikkelt zich meestal bij baby's. Het is gemakkelijker te corrigeren als het snel wordt opgepakt. Het is vaak geen aandoening waar baby's of kinderen eenvoudigweg overheen groeien. Kinderen met ogen die niet goed lijken te zijn uitgelijnd, dienen daarom te worden onderzocht en behandeld indien nodig.

Wat veroorzaakt scheelzien
Er zijn veel verschillende oorzaken van scheelzien en in bepaalde families komt het vaker voor. In sommige gevallen kan het worden veroorzaakt door ernstige verziendheid die onbehandeld is gebleven. Ernstig hoofdletsel kan ook leiden tot scheelzien, want dit kan het gedeelte van de hersenen aantasten dat de oogspieren bestuurt.

Symptomen van scheelzien
Het meest voor de hand liggende teken van scheelzien, zijn ogen die in verschillende richtingen lijken te wijzen. Er zijn echter meer signalen van scheelzien die meestal worden waargenomen bij kinderen, zoals:

• Ogen die niet samen bewegen
• Asymmetrische punten van reflectie in elk oog
• Het hoofd naar een kant kantelen
• Onvermogen om diepte te zien
• Het half dichtknijpen van één oog

Behandelingen van scheelzien
Om het zicht te verbeteren, moet de verzwakte spieren in het aangedane oog of ogen aan het werk worden gezet. Verschillende behandelingen kunnen alleen of in combinatie worden toegepast, afhankelijk van het type, de ernst en de oorzaak van strabismus, zoals:

• Bril of contactlenzen – deze methode kan helpen bij mensen die scheelzien als gevolg van een niet-gecorrigeerde verziendheid.
• Geïnjecteerde medicatie – beter bekend als Botox. De injectie ontspant de samengetrokken spieren in de ogen, waardoor het voor de ogen gemakkelijker wordt om gericht te focussen.
• Chirurgie – rechtzetten en afstemmen van de spieren in de ogen. Deze methode heeft een hoog slagingspercentage, hoewel het duur is en meer risico met zich meebrengt dan de andere opties.
• Afplakken of bedekken van het betere oog – net als oogdruppels of zalf, is deze methode gericht op versterking van het verzwakte oog.